ԱՄՆ-ի հատուկ դեսպանորդ Սթիվ ՈՒիտկոֆը թույլատրելի է համարել Աբրահամի համաձայնագրերի ընդլայնումը, նշելով, որ Հայաստանն ու Ադրբեջանը կարող են միանալ դրանց ապագայում։ «Մենք կարծում ենք, որ շատ, շատ մոտ ենք այդ երկրներում հակամարտությունների վերջնական լուծմանը։ Ես կարծում եմ, որ երկուսն էլ կարող են ցանկանալ միանալ Աբրահամի համաձայնագրերին»,- ասել է Ուիտկոֆը։ ԱՄՆ-ի հատուկ ներկայացուցչի խոսքով՝ սա շատ կարևոր նախաձեռնություն է երկրի նախագահ Դոնալդ Թրամփի համար, և նա հավատում է դրան։               
 

Րաֆֆու մշուշոտ հեռանկարը

Րաֆֆու մշուշոտ հեռանկարը
24.11.2014 | 17:37

«Ժառանգություն» կուսակցության փոխնախագահ Արմեն Մարտիրոսյանն ասել է, թե չի կարծում, որ նույն կուսակցության նախագահ Րաֆֆի Հովհաննիսյանի վերջին հայտարարությունից հետո ինչ-որ նոր, արտակարգ իրավիճակ է ստեղծվել:

Երկրի համար իսկապես ոչ մի նոր, արտակարգ իրավիճակ չի ստեղծվել և առհասարակ կարծում եմ, որ մեր քաղաքական գործիչներն այնքան կանխատեսելի են, որ հազիվ թե շրջադարձային հայտարարություններ անելու պոտենցիալ ունենան: Այս առումով Մարտիրոսյանի հետ համաձայն եմ:
Թեև վախենամ, որ Արմենը նկատի ունի, որ Րաֆֆու հայտարարությունը նոր ոչինչ չի ստեղծել անգամ եռյակի համար: Այստեղ համաձայն չեմ, ավելին, եթե կուսակցության փոխնախագահն այդպես է կարծում, ուրեմն՝ թերագնահատում է իր կուսակցապետին կամ համարում է, որ նրա խոսքը վաղուց չունի լրջություն:
Իսկ խոսքի մակարդակով գոնե «Ժառանգություն» կուսակցության նախագահը հստակ տարանջատվել է եռյակից՝ հանրությանը իրազեկելով, որ ոչիշխանականները չունեն միասնական օրակարգ, ու նաև տեղեկացնելով իր քաղաքական ուժի ինքնուրույն ակցիաների մասին:
Ընդունենք, որ Րաֆֆու հայտարարությունները լուրջ են ու փորձենք հասկանալ, թե ինքնուրույն գործունեության ի՞նչ ռեսուրսների է տիրապետում նա:
Ցավոք, կանխատեսումները հուսադրող չեն:
Նախ, Հայաստանի պատմության մեջ չկան դեպքեր, երբ նախագահական ընտրությունները ձախողած (ընտրությունների կեղծման, թե այլ բանի պատճառով՝ կարևոր չէ) ընդդիմադիր թեկնածուն հետո կարողանա հաջողություն ունենալ: Դա են հուշում Վազգեն Մանուկյանի, Ստեփան Դեմիրճյանի, Լևոն Տեր-Պետրոսյանի օրինակները: Մեր հասարակությունը տևական պայքարի պատրաստ չէ, և երբ «կայծակնային» փոփոխություններ չեն լինում, արագ հիասթափվում է առաջնորդից:
Րաֆֆի Հովհաննիսյանի պարագայում՝ սրան գումարվում են նաև հակասական վարքագիծը, քաղաքականության անհարկի ծիսականացումը, թիմի բացակայությունը, անհետևողականությունը:
Տեսականորեն «Ժառանգություն» կուսակցությունը կարող էր դառնալ եվրաինտեգրացիայի կողմնակիցներին միավորողը՝ խորհրդարանում լինելով միակը, որ դեմ է ԵԱՏՄ-ին անդամակցությանը: Այդ փոքր շանսը, սակայն, նույնպես կորսված է, որովհետև եռյակի վերջին հանրահավաքում Րաֆֆին ի լուր ամենքի հայտարարեց, որ իր կուսակցությունը վերանայել է մոտեցումները ու արդեն դեմ է ոչ միայն ԵԱՏՄ-ին, այլև Եվրամիությանն ինտեգրվելուն:
Այնպես որ, դեկտեմբերի 5-ին Րաֆֆուն Ազատության հրապարակում լսելու կգան նրա ընտանիքի անդամները, մեկ-երկու կուսակցական, հա, մեկ էլ այդ պահին հրապարակով անցնող մեկ-երկու անցորդ:


Սուրեն ՍՈՒՐԵՆՅԱՆՑ

Դիտվել է՝ 1463

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ